Niedziela, 29 listopada 2015 r.
I CZYTANIE Jr 33, 14-16
Tak mówi Pan: «Oto nadchodzą dni, kiedy wypełnię pomyślną zapowiedź, jaką obwieściłem domowi izraelskiemu i domowi judzkiemu. W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi. W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie trwać bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: Pan naszą sprawiedliwością».
II CZYTANIE 1 Tes 3, 12 – 4, 2
Pan niech pomnoży liczbę waszą i niech spotęguje waszą wzajemną miłość dla wszystkich, jaką i my mamy dla was; aby serca wasze utwierdzone zostały jako nienaganne w świętości wobec Boga, Ojca naszego, na przyjście Pana naszego Jezusa wraz ze wszystkimi Jego świętymi. A na koniec, bracia, prosimy i zaklinamy was w Panu Jezusie: według tego, coście od nas przejęli w sprawie sposobu postępowania i podobania się Bogu i jak już postępujecie, stawajcie się coraz doskonalszymi! Wiecie przecież, jakie nakazy daliśmy wam przez Pana Jezusa.
EWANGELIA Łk 21, 25-28. 34-36
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie.
Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».
Nadchodzą dni wypełnienia zapowiedzianej radości – woła dziś Jeremiasz. I bynajmniej nie chodzi mu o choinkę, prezenty i jegomościa w czerwonym kubraku z białą brodą. Radością ma być przyjście Pana – i znowu, nie to wypełnione w betlejemskiej Grocie. Ono już się stało, choć – przez tajemniczą moc sakramentów – co roku je uobecniamy. Chodzi o przyjście ostateczne, w chwale i mocy. W pełni majestatu. Takie, które potwierdzi prawdę o tym, kim rzeczywiście jest Jezus z Nazaretu i kim są pokolenia jego wyznawców, a kim ci, którzy Go odrzucili. To będzie prawdziwy adwentus – przyjście. Masz nadzieję na to, że go doczekasz? Chcesz tego?
Nadchodzą owe dni! Tylko tego nie dostrzegasz. A znaki są dookoła – duchowa dezorientacja tysięcy ludzi, którzy nie widzą prawdy, nie wierzą w nią i nie uznają nawet, ze takowa istnieje. Tak, jak zapowiedział Pan – słońce się zaćmiło, nie ma światła, jesteśmy w ciemnościach i nie wiemy, w którą stronę trzeba iść. Brakuje nam jasnego punktu odniesienia. Nawet księżyc stracił swój blask i już nie odbija słonecznego światła. Nic dla nikogo nie jest jasne, także w Kościele, który kostnieje w jałowych sporach o komunię dla ludzi żyjących w grzechu ciężkim i w wiecznym dialogowaniu z tymi, których należałoby ewangelizować. Znaki są wszechobecne – ociężałość wskutek nadmiaru przyjemności; – otępienie rozumu, który zdezerterował ustępując miejsca wiecznemu przeżywaniu i poszukiwaniu wrażeń; – obojętność na prawdę i miłość, kwitująca wzruszeniem ramion zabijanie niewinnych i cierpienie bezbronnych.
Cóż wiec zrobić skoro te właśnie dni są blisko? Być czujnym! Nie na najnowsze przeceny i promocje przedświąteczne, ale na Łaskę, którą Pan rozdaje za darmo tym, którzy naprawdę jej chcą. Adwent to noc szczególnie trudna, bo fizycznie dotykająca naszych ograniczeń. Dookoła naprawdę jest ciemno, więc szczególnie ciężko jest czuwać. Pokusa odpoczynku, darowania sobie wewnętrznego wysiłku jest duża. Św. Paweł jednak nalega: „stawajcie się coraz doskonalsi”, nie poprzestawajcie na tym, jacy teraz jesteście, ale chciejcie więcej. Bardziej kochać Boga (zrób coś dla Niego) i człowieka (pomóż potrzebującemu), czuwać na modlitwie (chodź na Roraty!), ustalić sobie drobne wyrzeczenie – oto program na Adwent, oto przecieranie szlaków dla Tego, który ma przyjść.
Nadchodzą dni! Obyś ich nie przegapił!